Chegô Geraldinho Lyra
Prefêssô muito instudado
Dizêndo qui iêu num exésto
Qui sô um nôme inventado,
Qui num viveu nem nacêu,
Qui mãe nunca pariu IEU,
Mais êle tá muito inganado.
Há muito têmpo eu fazia,
Rasto ai purêsses plâno,
Já era inté bem afamado,
Tava cum trinta i sêis ano,
Quando em oitubro si deu
Qui o geraldinho nacêu
Terça-fêra, sarvo ingano,
O distino tinha um prâno
Di vida prêsse minino,
Qui cosiguiu instuidá,
I sê um hôme di tino,
Ieu sêmpre o adumirei,
I di repenti num sêi
Puquê já vem mi agridindo.
Êle é um homê bem fino,
Quitêm bôa educação,
Mais dizê quiêu num exésto?
Dizê qui sô invenção?
Adiscurpe Geraldo Lyra,
Um hôme num diz mintira
Nêim si ôvé percizão.
Tú tá cum setenta ano,
Tem um bom dicirnimênto,
Si num crêiá em isprito,
Podi dizê quiêu aguênto,
Mais saiba qui eu nací,
Cum secenta i dôis murri,
I vaguêio di mundo adêntro.
Mêrmo assim iêu agradeço
Pru tê si pronunciado,
Iêu só falêi pru falá.
Mais num tô arriliado,
Tôdos têm uma opinião,
Mais dái inté tê razâo
É muito distânciado.
Opinião. Geraldim, é quiném cú, cada quá tem um seu. Abraço de limêrinha do Tauá, nêgo qui têm o fôigo de sete gato.